Είναι το παλαιό σχολείο το οποίου η θέση είναι σε περίοπτη τοποθεσία στους πρόποδες του βουνού «Παραδείσι» όπου έκτισε φρούριο ο Μεγάλος Μαγίστρος Βιλλενέβ το 1344.
Κατασκευάστηκε μεταξύ 1912-1915 με την πρόσοψη (βόρεια όψη) να έχει θέα προς τη θάλασσα και το σημερινό αεροδρόμιο του νησιού της Ρόδου. Όταν το σχολείο λειτούργησε και ως κινηματογράφος το 1926 προστέθηκαν ακόμη δυο χώροι ανατολικά και δυτικά. Ο ανατολικός χώρος χρησιμοποιήθηκε σαν χώρος σκηνής και αποθηκευτικός χώρος ενώ ο δυτικός φιλοξενούσε τον προβολέα.
Η λειτουργία του ως πολιτιστικού κέντρου ξεκίνησε την περίοδο της Ιταλοκρατίας και αποτελούσε το δεύτερο σημαντικότερο πολιτιστικό κέντρο της Ρόδου μετά το Εθνικό Θέατρο. Εγκαταλείφθηκε την δεκαετία του ’70 και κατέληξε σε μορφή ερειπίου με την στέγη του σε κατάσταση κατάρρευσης ενώ εσωτερικά και εξωτερικά οι τοιχοποιίες υπέστησαν σοβαρές αλλοιώσεις.
Ο Δήμος της Ρόδου ανέλαβε το 2007 την ανακατασκευή του κτιρίου το οποίο υπό την εποπτεία της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων ολοκληρώθηκε το 2014 και από τότε λειτουργεί ως Πολιτιστικό Κέντρο της περιοχής.
Η επέμβαση είχε να κάνει με την κάλυψη του κτιρίου από νέα τετράριχτη στέγη, η οποία εσωτερικά καλύπτεται με ξύλινη ψευδοροφή. Οι εξωτερικές όψεις ανακατεσκευάστηκαν με ολόκληρα κομμάτια πωρόλιθου ακολουθώντας πιστά τα παλαιά κατεστραμμένα τμήματα. Οι εσωτερικές τοιχοποιίες και τα δομικά διακοσμητικά στοιχεία από εμφανή λιθοδομή αρμολογήθηκαν ενώ τα επιχρίσματα καθαιρέθηκαν και επανακατασευάστηκαν με χρήση βελτιωτικών πρόσμικτων και αναπνεόμενου σοβά. Όλα τα ξύλινα κουφώματα είναι δίφυλλα ανοιγόμενα, κατασκευάστηκαν από την αρχή και αποτελούνται από από τζαμιλίκια με ενδιάμεσα καίτια, φεγγίτες και σκούρα ταμπλαδωτά. Οι εξωτερικές θύρες είναι ξύλινες ταμπλαδωτές – διφυλλες και τετράφυλλες.